Είναι πιθανό η τωρινή, αμυντική, στάση της Ελλάδας να μην αποδειχθεί τόσο ωφέλιμη όσο αν υιοθετούσε μία πιο επιθετική συμπεριφορά, βάζοντας φρένο στην καθυστέρηση για μία λύση, η οποία εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών και όχι τα ελληνικά.
Πράγματι, εξαιτίας της ελληνικής κρίσης το κόστος του δανεισμού για τη Γερμανία κατέγραψε μεγάλη μείωση στο αʼ τρίμηνο του 2010, με τα ομόλογα της να γίνονται ανάρπαστα, καθώς η χώρα θεωρείται η ασφαλέστερη της Ευρώπης. Στο ίδιο διάστημα, η πτώση του ευρώ βοήθησε τη Γερμανία να αναπτυχθεί με ρυθμούς που είχε να δει για αρκετά χρόνια, ενώ και η ευρωζώνη, συνολικά, ευνοήθηκε από την ελληνική κρίση και την εκμεταλλεύτηκε για να μπει σε τροχιά ανάρρωσης.
Από το 2001, όταν η χώρα υιοθέτησε το ευρώ, ο πληθωρισμός της είναι, σταθερά, πολύ μεγαλύτερος από αυτόν της ευρωζώνης και της Γερμανίας, ενώ στο διάστημα αυτό έχασε περίπου το 30% της ανταγωνιστικότητας της ανά μονάδα εργασίας, κάτι που συνέβαλλε στην αύξηση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών. Ο ρυθμός με τον οποίο αυξάνεται ο πληθωρισμός στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες είναι ο μεγαλύτερος από το 2000 και ενώ η αύξηση του Σεπτεμβρίου ήταν 0,7%, αυτή του Ιανουαρίου ήταν 2,3% και του Φεβρουαρίου, όπως είδαμε, 2,9%.
Καθώς η χώρα δε διαθέτει δικό της νόμισμα ώστε να επιχειρήσει να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της μέσω της υποτίμησης του, με στόχο τη μείωση των τιμών των προϊόντων και των υπηρεσιών της, φαίνεται πως έχει αποφασιστεί να ακολουθηθεί ο σκληρός εναλλακτικός δρόμος του σχεδίου της μείωσης των μισθών και των τιμών κατά 20-30% στο μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Αυτό, σε συνδυασμό με την προσπάθεια για τη μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού στα επόμενα τρία χρόνια κατά τις 10 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, που απαιτείται για την ικανοποίηση των κριτηρίων του Μάαστριχ, αποτελεί μία συνταγή που είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε πολυετή ύφεση, με εκτίναξη της ανεργίας και συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 12%
Με βάση αυτή τη λογική, φαίνεται πως αν η Ελλάδα συνεχίσει να μειώνει τις δημόσιες δαπάνες της για να ανταποκριθεί στα κριτήρια του Μάαστριχ, ενώ στο ενδιάμεσο διάστημα δεν απολαμβάνει κανένα όφελος από μία υποτιμημένη ισοτιμία, μπορεί να δει το ΑΕΠ της να μειώνεται, στα επόμενα χρόνια, κατά 15-20%.
Χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο παράδειγμα της Λετονίας, η οποία εδώ και 18 μήνες έχει στραφεί στο ΔΝΤ για βοήθεια και στο διάστημα αυτό το ΑΕΠ της συρρικνώθηκε, κιόλας, κατά 18%, με το ΔΝΤ να περιμένει μία επιπλέον μείωση της τάξης του 4% στο 2010. Και παρά τα σκληρά μέτρα και τις περικοπές το έλλειμμα του προϋπολογισμού της ως ποσοστό του ΑΕΠ παραμένει στο 8%, ποσοστό διπλάσιο από αυτό του στόχου του Μάαστριχ.
Επιπροσθέτως, σε μία ενδεχόμενη παρατεταμένη ελληνική οικονομική ύφεση, είναι δύσκολο να θεωρήσουμε πως δε θα υπάρξει ένα κύμα νοικοκυριών που δε θα καταφέρουν να πληρώσουν τα δάνεια τους, κηρύσσοντας, τελικά, πτώχευση και προκαλώντας αναταράξεις στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος, πυροδοτώντας, έτσι, τη φυγή κεφαλαίων από την Ελλάδα, κάτι που επιχειρείται διακαώς να αποφευχθεί.
Τα 7αετή ομόλογα που η Ελλάδα πούλησε στις 29 Μαρτίου έχουν, ήδη, καταγράψει πτώση κατά 2,2% με το επιτόκιο τους να έχει ανέβει στο 6,37% από το 6% που ήταν την ημέρα της πώλησης. Αυτό σημαίνει πως οι αγοραστές του χρέους μας γράφουν, ήδη, ζημίες και έτσι στέλνεται το μήνυμα στην αγορά ότι πρέπει να απαιτεί υψηλότερα επιτόκια στις επόμενες αγοραπωλησίες ελληνικού χρέους, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ακόμη περισσότερο το κόστος δανεισμού για τη χώρα…..!!!!
Πηγή: http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-04-01-…
Μέτρον Άριστον Blog 