Οι προτεινόμενες λύσεις για να φύγει η Ε.Ε από την τεχνητή οικονομική κρίση

Πρώτο: Έκδοση Ευρωομολόγου που στην αρχή θα ονομασθεί αναπτυξιακό.

Δεύτερο: Καταστολή των εθνικών φορολογιών και της αρχής της ενιαίας διμοσιονομικής πολιτικής της τωρινής Ε.Ε.

Τρίτο: Δημιουργία Κεντρικού Ευρωπαικού Προυπολογισμού και κέντρο είσπραξης πλείστου των φόρων για όλους  τους ενταγμένους στην Ένωση λαούς σε Ειδικό Ταμείο με Κεντρική Ευρωπαική Κυβέρνηση. (Όπως αντιλαμβάνεσθε οι ευρωπαϊκές εθνικές κυβερνήσεις θα πάψουν να υπάρχουν με την σημερινή τους μορφή και πιθανότατα ή θα περιορισθούν σε αρμοδιότητες ή θα καταργηθούν)

Τέταρτο: Δημιουργία κέντρου πολιτικής διακυβέρνησης από μια εκλεγμένη με ψήφους (*τοπικών κυβερνώντων* ανά κράτος και ανά περιφέρεια) Κεντρική Ευρωπαική κυβερνήση (Κ.Ε.Κ). Τα κράτη δεν θα είναι ισότιμα μεταξύ τους και η πλειοψηφική ψήφος θα διαμορφώνεται με τους οικονομικούς συσχετισμούς των τοπικών κυβερνώντων. Η  Κ.Ε.Κ  θα εκλέγεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.  Οι αποφάσεις της θα είναί απόλυτα σεβαστές δεσμευτικές και εκτελεστές από όλους.

Πέμπτο: Η κεντρική Ευρωπαική κυβερνήση θα έχει πλήρης εποπτεία στον Νέο Ευρωπαικό Στρατό που θα δημιουργηθεί και θα συνδράμει αποφασιστικά ως κυρίαρχος στρατός στον στρατό των ΗΠΑ και κατ΄επέκταση στο ΝΑΤΟ.

Δηλώνω υπέρμαχος αυτού του σχεδίου εφόσον επιλεχθεί διότι η Ελλάδα πρέπει να επιλέξει στρατόπεδο με όλες τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτό και επειδή ως Έλληνας αισθάνομαι ασφαλέστερος σε αυτό.

Όσον αφορά τα κόμματα η γραμμή τους είναι προσανατολισμένη στην Ένωση και όλα τα υπόλοιπα είναι ψευτοδιλλήματα που δεν πρέπει να μπερδέυουν  τους Έλληνες ψηφοφόρους…

Υ.Γ.: Εξαίρεση του κανόνα αποτελεί το ΚΚΕ καθώς έχει ξεχωριστή ξεκάθαρη και πάντοτε σεβαστή γνώμη περί του στρατοπέδου που ανήκουμε.

Περί στρατοπέδου από την Πυξίδα Ελλήνων

Advertisement

Οι διανοούμενες πόρνες που ονομάζονται …ΜΜΕ

 

John Swinton (12 Δεκεμβρίου, 1830 – 15 Δεκεμβρίου, 1901 ) ήταν ένας ξεχωριστός δημοσιογράφος, οικονομολόγος, και ρήτορας.

Ο Swinton έγινε ο επικεφαλής συγγραφέας στην συντακτική ομάδα του The New York Times 1860 – 1870 και κύριος συγγραφέας της *The New York Sun* 1875 έως 1897.

Ο αδελφός του, Ουίλιαμ Swinton , ήταν επίσης ένας διάσημος δημοσιογράφος.

Απόσπασμα από το συγγραφικό του έργο
«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμαστε αρκετά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφω. Εσείς επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για…..παρόμοιες υπηρεσίες.

Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο….Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει τη Πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο….Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους. Ο χρόνος, η ζωής μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες.»

Έργα

Αξιοσημείωτα για τη ζωή: είναι οι Σελίδες Εργασίας των Ερωτήσεων. Keller. 1894. σελ. 499.
Ένα βαρυσήμαντο Ερώτηση: Ο αντίστοιχες στάσεις της εργασίας και του κεφαλαίου. AR Keller. 1894. σελ. 498.
«Η Tompkins πλατεία οργής: προσφυγών του John Swinton, που απευθύνεται στο νομοθετικό σώμα, μέσω της επιτροπής για παράπονα, και παραδίδεται στην αίθουσα Συνέλευση στο Albany, 25 Μάρτη 1874». -8 Π.μ..
«Το νέο εμπόριο σκλάβων». Το Bruce Shapiro, διαταράσσοντας την: 200 χρόνια της ερευνητικής δημοσιογραφίας στην Αμερική. Nation Books, 2003, pp.40-44.

Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/John_Swinton_(journalist)

Περί Τύπου και ΜΜΕ από την Πυξίδα Ελλήνων

Περί ευθύνης κυβερνητών (Μοντέλο Ισλανδίας)

Γκέιρ Χάαρντε: Γεννήθηκε στο Ρέικιαβικ στις 8 Απριλίου 1951 και ανήκει στο Κόμμα Ανεξαρτησίας, του οποίου ήταν Πρόεδρος από το 2005 ως το 2009. Μέλος του Κοινοβουλίου από το 1987, εργάστηκε ως οικονομολόγος στην Κεντρική Τράπεζα της χώρας του. Ήταν Υπουργός Οικονομικών από το 1998 ως το 2005.

Έγινε πρωθυπουργός μετά την παραίτηση του Χαλντόρ Ασγκρίμσον, τον Ιούνιο του 2006. Το κόμμα του κέρδισε τις εκλογές του 2007.

Κρίση 2008

Επί προεδρίας του, τον Οκτώβριο του 2008 η Ισλανδία απειλήθηκε από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση και ο Χάαρντε σε τηλεοπτικό διάγγελμά του έκανε λόγο για «απειλή εθνικής χρεοκοπίας». Το κράτος εισήγαγε επείγουσα νομοθεσία και θα δοθούν στην κυβέρνηση ενισχυμένες εξουσίες επί του τραπεζικού τομέα, ενώ κλειδώθηκε προσωρινά και η ισοτιμία της κορόνας έναντι του ευρώ. Η Ρωσία φέρεται έτοιμη να παράσχει δάνειο ύψους 4 δισ. ευρώ.

Διαμαρτυρίες και παραίτηση

Στις 23 Ιανουαρίου του 2009 ο Γκέιρ ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί για λόγους υγείας από την προεδρία του κόμματός του (Κόμμα της Ανεξαρτησίας) στο επόμενο συνέδριο του κόμματος. Ο πρωθυπουργός υπό το βάρος αυξανόμενων πιέσεων ανακοίνωσε ότι παραιτείται με σκοπό να διεξαχθούν πρόωρες εκλογές στις 9 Μαΐου. Ο Χάαρντε ανακοίνωσε επίσημα την κατάρρευση της κυβέρνησής του στις 26 Ιανουαρίου του 2009.

Πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/Γκέιρ_Χάαρντε

Tι έκαναν οι Ισλανδοί για την παραπλήσια κατάσταση της οικονομίας τους:

Οι Ισλανδοί δεν αρκέστηκαν στα δάκρυα και την οργή. Απαίτησαν και πήραν απαντήσεις.
Για το τι έφταιξε, ποιοι ευθύνονται και τι πρέπει να γίνει για να μην ξανασυμβεί παρόμοια κρίση.
Μόλις 15 μήνες μετά το ξέσπασμα της κρίσης, η εξεταστική επιτροπή που συνέστησε το Κοινοβούλιο από ανεξάρτητους ειδικούς έβγαλε πόρισμα 2.400 σελίδων, με το οποίο όχι μόνο καταλόγισε ευθύνες, αλλά και τις προσωποποίησε.
Κατονομάζονται ο πρώην πρωθυπουργός Γκέιρ Χάαρντε, τρεις πρώην διοικητές της κεντρικής τράπεζας,υπουργοί, ενώ ποινικές ευθύνες καταλογίζονται σε στελέχη των τριών ιδιωτικών τραπεζών.
Ήδη ο εισαγγελέας έβγαλε διεθνή εντάλματα σύλληψης, καθώς πολλά golden boys διέφυγαν στο εξωτερικό,κάνοντας μία μέρα πριν από την εκδήλωση της κρίσης τεράστιες αναλήψεις από τους λογαριασμούς τους.
Τρεις συνελήφθησαν και κρατούνται. Η κυβέρνηση έκανε μηνύσεις και ζητάει πίσω τα κλεμμένα.
Η εξεταστική επιτροπή είχε στη διάθεσή της 80 υπαλλήλους, δικό της προϋπολογισμό και δικαίωμα να ζητήσει -ακόμη και να κατασχέσει- στοιχεία από κρατικές υπηρεσίες και ιδιώτες.
Επίσης, ανεξάρτητη επιτροπή ετοιμάζει συστάσεις για να γίνουν μεταρρυθμίσεις ώστε να αποφευχθεί παρόμοια κρίση στο μέλλον.
Στο πλαίσιο της διαφάνειας, αναρτήθηκε τον Απρίλιο στον ιστότοπο της Βουλής (http://sic.althingi.is/) το πλήρες κείμενο που η κυβέρνηση ονομάζει «Έκθεση της αλήθειας» και οι Ισλανδοί αποκαλούν «Μαύρο πόρισμα» καθώς και εκτεταμένη περίληψη στα αγγλικά.
Κανείς, ούτε καν οι κατηγορούμενοι, δεν αμφισβήτησαν την αμεροληψία των συντακτών του πορίσματος.
Το βράδυ της ανακοίνωσης 45 ηθοποιοί συγκεντρώθηκαν στο Δημοτικό Θέατρο του Ρέικιαβικ και διάβασαν επί πέντε συνεχόμενα 24ωρα, σε μια κατάμεστη αίθουσα, ολόκληρη την έκθεση.
Για τους περήφανους, πλην εξαπατημένους απογόνους των Βίκινγκς, ήταν μια ομαδική ψυχανάλυση, μια διαδικασία κάθαρσης.

Περί κυβερνώντων από την Πυξίδα Ελλήνων