Με αφορμή την συνέντευξη του ζάμπλουτου και κατά δήλωση του ιδίου, φιλέλληνα, Σώρρας που είπε: *Κρεμάστε με στο Σύνταγμα αν λέω ψέματα για τα 600 δισ*, μου έρχεται στη θύμιση το Δεύτερο χρέος (από την Ασκητική) του Καζαντζάκη.
*Δεν δέχουμαι τα σύνορα, δε με χωρούν τα φαινόμενα, πνίγουμαι! Την αγωνία τούτη βαθιά, αιματηρά να τη ζήσεις.
Ο νους βολεύεται, έχει υπομονή, του αρέσει να παίζει’ μα η καρδιά αγριεύει, δεν καταδέχεται αυτή να παίξει, πλαντάει και χιμάει να ξεσχίσει το δίχτυ της ανάγκης.
Να υποτάξω τη γης, το νερό, τον αγέρα, να νικήσω τον τόπο και τον καιρό, να νιώσω με ποιούς νόμους αρμολογούνται κι έρχουνται και ξανάρχουνται οι αντικαθρεπτισμοί που ανεβαίνουν από την πυρακτωμένη έρημο του νου, τι αξία έχει;
Ένα μονάχα λαχταρίζω: Να συλλάβω τι κρύβεται πίσω από τα φαινόμενα, τι είναι το μυστήριο που με γεννάει και με σκοτώνει, κι αν πίσω από την ορατή ακατάπαυτη ροή του κόσμου κρύβεται μια αόρατη ασάλευτη παρουσία.*
Τα φαινόμενα απατούν!
Μητέρα της τρομοκρατίας είναι η κακή πίστη (φανατισμός) γι΄ αυτό να είμαστε καλόπιστοι , δημοκρατικοί (σεβαστές όλες οι διαφορετικές απόψεις) αλλά επιφυλακτικοί με αυτά που ακούμε και βλέπουμε .
Περί Πίστης από την Πυξίδα των Ελλήνων
Μέτρον Άριστον Blog 